Roman Galar

---

Życiorys

Roman Galar jest dzieckiem Romana (1898–1984) oraz Heleny (1908–2002), z domu Grochockiej. W 1962 roku zdał egzamin maturalny w I Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Żywcu. Po ukończeniu liceum, w 1968 roku, zdobył dyplom na Wydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej.

Doktorat uzyskał w 1974 roku w Instytucie Cybernetyki Technicznej Politechniki Wrocławskiej, był to rezultat jego badań dotyczących optymalizacji parametrycznej. Warto również zauważyć, że był uczniem cenionego profesora Zygmunta Szparkowskiego.

W 1992 roku, na podstawie pracy zatytułowanej „Miękka selekcja w losowej adaptacji globalnej w R. Próba biocybernetycznego ujęcia rozwoju”, zdobył stopień naukowy doktora habilitowanego w Instytucie Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej im. Macieja Nałęcza PAN w Warszawie.

W swojej karierze zawodowej pracował w Zakładzie Automatyki i Modelowania, który mieścił się w Instytucie Informatyki, Automatyki i Robotyki Politechniki Wrocławskiej. W 1996 roku objął stanowisko profesora nadzwyczajnego na tej samej uczelni.

Praca naukowa

Roman Galar specjalizuje się w procesach adaptacyjnych, które są oparte na ewolucyjnych modelach, ze szczególnym naciskiem na optymalizację komputerową. Jego badania obejmują również interpretację oraz zarządzanie innowacyjnymi procesami rozwoju technologicznego, kulturowego i regionalnego.

W swojej karierze jest autorem oraz współautorem około 150 publikacji. Wśród nich znajdują się strategie rozwoju Dolnego Śląska i Wrocławia oraz plan rozwoju Politechniki Wrocławskiej. Dodatkowo, Galar zajmował się prognozowaniem rozwoju Polski i Europy, analizując również przyczyny kryzysu innowacyjności, który podkreśla potrzebę oparcia gospodarki na wiedzy i wynalazkach.

Kolejnym obszarem jego działalności jest dyskusja nad problemami kształcenia oraz organizacją szkolnictwa wyższego.

W latach 2003–2011 Galar pełnił funkcję zastępcy sekretarza generalnego Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego. Jest także aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Współpracy z Klubem Rzymskim, Komitetu Prognoz „Polska 2000 Plus” przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk, a także Komisji Kultur Europejskich oddziału PAN we Wrocławiu. Dodatkowo, Roman Galar jest członkiem rady wydawniczej czasopisma „Systems”.

Inne informacje

Roman Galar był aktywnym uczestnikiem wypraw jaskiniowych, związanym z wrocławską Sekcją Grotołazów, gdzie pełnił funkcję prezesa w kadencji 1968–1969. Jako jeden z głównych członków tej sekcji, przyczynił się do rozwoju eksploracji jaskiń w regionie.

Na przełomie grudnia 1968 i stycznia 1969, Galar uczestniczył w wyprawie, która miała na celu dotarcie na dno Jaskini Śnieżnej, znajdującego się wówczas na głębokości -640 metrów. Tę niezwykle trudną ekspedycję zorganizował Bernard Uchmański i brało w niej udział kilku wybitnych grotołazów, w tym Jerzy Masełko, Andrzej Ostromęcki, Kazimierz Piotrowski oraz Norbert Pospieszny i Marek Trzeciakowski.

Warto podkreślić, że wyprawa ta pomyślnie opuściła jaskinię bez użycia lin oraz drabinek, ustanawiając wówczas rekord świata w tej dziedzinie. Tego rodzaju osiągnięcia podkreślają nie tylko umiejętności członków zespołu, ale także ich determinację i odwagę w pokonywaniu trudności, z jakimi zmaga się wspinaczka jaskiniowa.

---

Oceń: Roman Galar

---