Adam Suchoński


Adam Suchoński, urodzony w 1933 roku w Żywcu, jest znanym polskim historykiem, który specjalizuje się w dydaktyce historii. Jego doświadczenie i wiedza w tej dziedzinie czynią go cennym specjalistą, który przyczynia się do rozwijania umiejętności kształcenia historycznego wśród studentów.

Aktualnie Adam Suchoński jest nauczycielem akademickim związanym z Uniwersytetem Opolskim, gdzie dzieli się swoją wiedzą oraz doświadczeniem z młodszymi pokoleniami uczniów i studentów.

Życiorys

Adam Suchoński pochodzi z Żywca, gdzie zakończył swoją edukację w liceum ogólnokształcącym. W latach 1951–1955 kształcił się na kierunku historia na Uniwersytecie Jagiellońskim. W tym czasie obronił pracę magisterską, która dotyczyła działalności Mikołaja Komorowskiego na pograniczu polsko-węgierskim w XV wieku, pod opieką prof. Jana Dąbrowskiego.

Po zakończeniu studiów podjął pracę jako nauczyciel, a następnie objął stanowisko inspektora szkolnego ds. kultury i oświaty dorosłych w Niemodlinie. W 1959 roku, dzięki bohaterskiemu uratowaniu tonącego w zimnej wodzie chłopca, przeniesiono go do Opola. Tam przez pięć lat uczył historii w Liceum Ogólnokształcącym dla Pracujących oraz w liceum korespondencyjnym.

Od 1961 roku rozpoczął działalność w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu, gdzie wykładał metodykę nauczania historii oraz historię nowożytną i najnowszą. W okresie protestów studenckich w marcu 1968 roku pełnił funkcję I sekretarza Komitetu Uczelnianego PZPR. W 1969 roku obronił doktorat z zakresu nauk humanistycznych w historii na podstawie pracy zatytułowanej Przygotowanie kandydatów do studiów historycznych w Wyższej Szkole Pedagogicznej, napisaną pod kierunkiem prof. Tadeusza Słowikowskiego.

W 1983 roku uzyskał habilitację na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, a jego pracę habilitacyjną również patronował prof. Słowikowski. Tematyka tej pracy dotyczyła wpływu szkolnych programów telewizyjnych na nauczanie i uczenie się historii. W 1991 roku zdobył tytuł profesora nadzwyczajnego, a pięć lat później profesora zwyczajnego.

Adam Suchoński jest uważany za jednego z najwybitniejszych polskich dydaktyków historii. Regularnie wyjeżdżał na badania do Międzynarodowego Instytutu Podręczników Szkolnych w Brunszwiku, który organizował różnorodne konferencje międzynarodowe w Opolu i Krzyżowej. Działał jako członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Dydaktyków Historii oraz uczestniczył w licznych konferencjach odbywających się poza granicami Polski. Jego osiągnięcia w dziedzinie dydaktyki historii zostały dostrzeżone w wielu krajach Europy, takich jak Niemcy, Litwa, Słowacja, Czechy oraz Węgry, gdzie był zapraszany do wygłaszania wykładów. Podejmował się także recenzji w kilku przewodach habilitacyjnych zagranicznych.

Od 2002 roku jest członkiem oraz przewodniczącym ze strony polskiej Polsko-Litewskiej Komisji Podręcznikowej. W 2007 roku zdobył Nagrodę im. Karola Miarki, co potwierdza jego znaczący wkład w rozwój edukacji historycznej.

Pełnione funkcje na Uniwersytecie Opolskim

Adam Suchoński odgrywał kluczowe role w strukturze Uniwersytetu Opolskiego na przestrzeni lat, pełniąc liczne znaczące funkcje w obszarze dydaktyki i administracji.

  • od 1972 do 2008 roku był kierownikiem Zakładu Dydaktyki Historii,
  • w latach 1973-1975 pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu Historii WSP,
  • w latach 1975-1977 zarządzał jako dyrektor Instytutu Historii,
  • w okresie 1983-1987 pełnił rolę prodziekana Wydziału Filologiczno-Historycznego WSP ds. studentów zaocznych,
  • w latach 1986-1990 był prorektorem ds. dydaktycznych WSP,
  • a w latach 1996-2005 ponownie sprawował stanowisko dyrektora Instytutu Historii.

Wybrane publikacje

Oto wybrane publikacje Adama Suchońskiego, które pokazują jego szeroką działalność w dziedzinie dydaktyki i historii:

  • „Dydaktyka historii”, wyd. PWN, Warszawa 1993. Współautor: Jerzy Maternicki,
  • „Józef Piłsudski i jego współpracownicy”, wyd. UO, Opole 1999,
  • „Nauczanie historii na terenach mieszanych etnicznie”, wyd. Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej, Gliwice-Opole 1999,
  • „Papież Jan Paweł II w polskich i zagranicznych podręcznikach do nauczania historii”, wyd. UO, Opole 2003,
  • „Wykorzystywanie telewizyjnych programów dydaktycznych”, wyd. WSP, Opole 1993,
  • „Tradycje polskiego ruchu robotniczego”, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1978.

Przypisy

  1. Urząd Marszałkowski WojewództwaU.M.W. Śląskiego Urząd Marszałkowski WojewództwaU.M.W., Wyróżnieni Nagrodą im. Karola Miarki [online] [dostęp 01.11.2016 r.]
  2. S. Nicieja, Alma Mater Opoliensis, wyd. UO, Opole 2004 r., s. 163.
  3. https://archive.is/20120715020116/http://historia.uni.opole.pl/show.php?id=12&lang=pl&m=1, sylwetka na stronie IH UO

Oceń: Adam Suchoński

Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:16