Florian Nieuważny

Nauka i edukacja

Florian Jan Nieuważny, który przyszedł na świat 30 kwietnia 1929 roku, był wybitnym rodakiem, którego życie przypadło niestety na czas pełen wyzwań. Zmarł 24 kwietnia 2009 roku w Warszawie. Był on uznawany za jednego z czołowych polskich rusycystów oraz tłumaczy, a także ukraińskiego specjalisty.

Nieuważny aktywnie związany był z akademickim światem jako profesorem Uniwersytetu Warszawskiego oraz UMCS. Działał także jako kierownik katedry ukrainistyki, kształcąc wielu studentów, którzy dzielili się swoją wiedzą na temat Ukrainy oraz kultury tego kraju.

Warto wspomnieć, że Florian Nieuważny był ojcem historyka Andrzeja Nieuważnego, co tylko potwierdza znaczenie rodziny w świecie nauki oraz kultury w Polsce. Jego osiągnięcia w dziedzinie rusycystyki oraz tłumaczenia pozostaną w pamięci wielu, którzy mieli okazję uczestniczyć w jego niezapomnianych wykładach oraz projektach badawczych.

Życiorys

W trakcie tragicznych wydarzeń II wojny światowej, w latach 1943–1944, Florian Nieuważny znalazł zatrudnienie jako robotnik w Fabryce Śrub w Sporyszu. Po zakończeniu konfliktu zbrojnego podjął naukę w Gimnazjum Ogólnokształcącym w Żywcu, a następnie kontynuował edukację w Liceum Humanistycznym w tym samym mieście, które ukończył w 1949 roku.

W latach 1949–1954 studiował filologię rosyjską na Kijowskim Uniwersytecie Państwowym im. T. Szewczenki, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem. Po zakończeniu studiów, od 1954 roku, rozpoczął pracę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Katedrze Filologii Rosyjskiej. Później, jako wybitny naukowiec, związał się z Uniwersytetem Warszawskim.

W 1983 roku Florian został wybrany do Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Zajmował również stanowisko prezesa Stowarzyszenia Warszawa-Kijów. Już od 1948 roku był członkiem Polskiej Partii Robotniczej, a później wziął udział w tworzeniu Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1950–1953 był członkiem i sekretarzem egzekutywy Podstawowej Organizacji Partyjnej Polskich Studentów w Kijowie. Po powrocie do Polski, w 1954 roku, objął funkcję sekretarza POP PZPR na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Florian Nieuważny spoczywa w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w kwaterze C29-tuje-7, gdzie został pochowany z należnymi honorami.

Odznaczenia

W lipcu 2005 roku Florian Nieuważny otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, co stanowi prestiżowe wyróżnienie w uznaniu jego osiągnięć. Dodatkowo, w styczniu 2008 roku, został uhonorowany Orderem Za Zasługi III klasy przez Wiktora Juszczenkę, ówczesnego prezydenta Ukrainy. To odznaczenie przyznano mu za działania na rzecz popularyzacji kultury ukraińskiej w różnych zakątkach świata.

Publikacje

Florian Nieuważny to autor licznych publikacji, które odzwierciedlają jego zaangażowanie w literaturę. Wśród jego dzieł znalazły się:

  • 1965: Włodzimierz Majakowski,
  • 1966: Ilja Erenburg,
  • 1972: Z poezji ukraińskiej (wspólnie z Tadeuszem Hollendrem),
  • 1976: Antologia poezji ukraińskiej (wspólnie z Jerzym Pleśniarowiczem),
  • 1980: Okno w nieskończoność: antologia opowiadań fantastycznonaukowych pisarzy radzieckich,
  • 1988: Okno otwarte na sad. Antologia współczesnej poezji radzieckiej (wybór, słowo wst. i noty o autorach),
  • 1993: O poezji ukraińskiej: od Iwana Kotlarеwskiego do Liny Kostenko,
  • 1994: Słownik pisarzy rosyjskich,
  • 1999: Literatura rosyjska. Leksykon (wspólnie z Andrzejem Drawiczem i Wiesławą Olbrych),
  • 2007: Historia literatury rosyjskiej XX wieku (współautor).

Przypisy

  1. a b c d e f g Informacje w BIP IPN. [dostęp 27.02.2022 r.]
  2. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 08.07.2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 73, poz. 996).
  4. Указ Президента України № 33/2008. president.gov.ua. [dostęp 25.05.2012 r.]

Oceń: Florian Nieuważny

★★★★★
Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:13