Alfons Wnętrzak

---

Życiorys

Urodziny Alfonsa Wnętrzaka miały miejsce 3 września 1896 roku w Żywcu, wówczas mieście powiatowym w obrębie Królestwa Galicji i Lodomerii. Przybył na świat w rodzinie, której rodzicami byli Stanisław oraz Anna ze Sprychów. W roku 1914 zakończył naukę w piątej klasie c. k. Wyższej Szkoły Realnej w Żywcu. W tamtym okresie grał na waltorni w szkolnej orkiestrze.

W tym samym roku złożył przysięgę, wstępując do Legionów Polskich. Początkowo jego służba odbyła się w 1 pułku piechoty. Już 25 stycznia 1915 roku został przydzielony do Komendy I Brygady Legionów Polskich, jednocześnie pozostając w ewidencji 5 pułku piechoty. Wiosną 1916 roku znalazł się w kadrze Komendy Grupy Polskich Legionów w Kozienicach, a 9 maja tegoż roku został wymieniony w spisie imiennym kompanii marszowych stacjonujących w tym garnizonie. 26 czerwca 1917 roku złożył maturę przyspieszoną w żywieckiej szkole realnej.

W roku 1918 służył w II Korpusie Polskim na terenie Rosji, a później angażował się w działania Polskiej Organizacji Wojskowej. W latach 1918-1920 walczył w szeregach Wojska Polskiego. Dnia 21 sierpnia 1919 roku, jako podoficer byłych Legionów Polskich w 8 pułku piechoty, otrzymał stopień podporucznika, obowiązujący od 1 sierpnia tego roku.

Po zakończeniu działań wojennych, Alfons doczekał się statusu oficera zawodowego i kontynuował służbę w 8 pułku piechoty Legionów w Lublinie. 3 maja 1922 roku zweryfikowano jego stopień na kapitana, z datą starszeństwa od 1 czerwca 1919 oraz 55. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Następnie przeniesiono go do 3 pułku strzelców podhalańskich w Bielsku. 31 marca 1924 roku, prezydent RP przyznał mu kapitański stopień z datą starszeństwa od 1 lipca 1923 oraz 34. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Z dniem 26 lutego 1925 roku, został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza, gdzie służył w 12 batalionie granicznym w Skałacie.

23 grudnia 1927 roku, Alfons został przeniesiony do kadry oficerów piechoty, a jego dotychczasowe zajęcie w KOP zostało mu pozostawione. W kwietniu 1928 roku z KOP powrócił do 3 pułku strzelców podhalańskich. W czerwcu 1933 rokuąc, został przeniesiony do 71 pułku piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. W roku 1937 objął stanowisko kierownika referatu w Powiatowej Komendzie Uzupełnień w Pińczowie. W marcu 1939 roku, pełniąc obowiązki w Komendzie Rejonu Uzupełnień Pińczów, zasiadł na stołku kierownika II referatu uzupełnień. Wówczas był już częścią korpusu oficerów administracji, w grupie administracyjnej. Od 10 września 1939 roku, jako dowódca kompanii plot. karabinów maszynowych typ B nr 107, brał udział w działaniach Grupy „Stalowa Wola”.

W okresie kampanii wrześniowej 1939 roku, po agresji ZSRR na Polskę, trafił w nieznanych okolicznościach do niewoli sowieckiej. Został umieszczony w obozie w Starobielsku, gdzie wiosną 1940 roku zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie, a jego ciało potajemnie pogrzebano w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 roku, miejsce to oficjalnie oznaczono jako Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie. Alfons figuruje na Liście Starobielskiej NKWD pod poz. 511.

5 października 2007 roku, minister obrony narodowej Aleksander Szczygło pośmiertnie mianował go na stopień majora, a awans ogłoszono 9 listopada 2007 roku w Warszawie, podczas uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

Alfons Wnętrzak odznaczał się licznymi osiągnięciami, które zostały uhonorowane specjalnymi nagrodami. Wśród nich można wymienić:

• Krzyż Niepodległości – przyznany 15 kwietnia 1932 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
• Krzyż Walecznych,
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych.

---

Oceń: Alfons Wnętrzak

---