Franciszek Zbigniew Kubicki, uznawany za wybitną postać w historii Polski, przyszedł na świat 5 marca 1897 roku w urokliwym Żywcu. Jego życie i działalność zostały na trwałe zapisane na kartach historii, zwłaszcza w kontekście walki o niepodległość kraju.
Był on podpułkownikiem piechoty w Wojsku Polskim, co podkreśla jego znaczący wkład w obronę ojczyzny. Jako działacz niepodległościowy, Franciszek Kubicki oddał swoje życie w służbie narodowej, a jego odwaga i determinacja zostały uwieńczone nadaniem mu prestiżowego Orderu Virtuti Militari.
Zmarł 6 czerwca 1967 roku w Krakowie, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w świadomości społeczeństwa oraz w historii Polski.
Życiorys
Franciszek Kubicki przyszedł na świat 5 marca 1897 roku w Żywcu, wówczas mieście powiatowym w Królestwie Galicji i Lodomerii. Był synem Jana i Marii z Brydzińskich. Po zakończeniu I wojny światowej, a także po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, wstąpił do Wojska Polskiego. Osiągnął awans do stopnia kapitana piechoty z dniem 1 czerwca 1919 roku.
W 1922 roku został przeniesiony do 14 pułku piechoty we Włocławku, gdzie objął stanowisko adiutanta. Następnie awansował do stopnia majora piechoty, który otrzymał ze starszeństwem z dnia 15 sierpnia 1924. W 1924 roku był już oficerem w 12 pułku piechoty w Wadowicach.
W kwietniu 1928 roku przesunięto go w szeregi 79 pułku piechoty w Słonimiu, gdzie pełnił funkcję kwatermistrza, po wcześniejszym dowodzeniu I batalionem. 31 marca 1930 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza i objął stanowisko dowódcy batalionu. Jego następne zadanie to dowodzenie 28 baonem odwodowym w Wołożynie, a w listopadzie 1931 roku przejął dowództwo batalionu KOP „Niemenczyn”.
W 1932 roku awansował do stopnia podpułkownika piechoty. W tym czasie był oficerem piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza. W czerwcu 1932 przeniesiono go do 75 pułku piechoty jako zastępcę dowódcy pułku. Od 23 listopada 1937 roku pełnił funkcję dowódcy 43 pułku piechoty w Dubnie.
Na czele tego pułku walczył w kampanii wrześniowej 1939 roku, biorąc udział w bitwach, w tym zaciętych walkach o podwarszawską Falenicę. Po zdobyciu przez Niemców, Kubicki został wzięty do niewoli i osadzony w Oflagu VII A Murnau, gdzie przydzielono mu rolę męża zaufania obozu; współpracował z Międzynarodowym Czerwonym Krzyżem.
Franciszek Kubicki zmarł 6 czerwca 1967 roku w Krakowie, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Rakowickim (kwatera XIV B-8-3a).
W życiu osobistym był żonaty z Aleksandrą Zającówną (1903–1980), z którą miał córkę Aleksandrę Janinę (ur. 11 listopada 1923, zm. 15 września 2015), zamężną za Józefem Karzbon, oraz syna Zbigniewa Stanisława (ur. 11 listopada 1923).
Ordery i odznaczenia
Franciszek Kubicki otrzymał liczne odznaczenia, które są świadectwem jego zasług i oddania dla kraju. Poniżej przedstawiamy listę jego wyróżnień:
- krzyż srebrny Orderu Virtuti Militari nr 229,
- krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – nadany 11 listopada 1936 „za zasługi w służbie wojskowej”,
- krzyż Walecznych – uhonorowany dwukrotnie,
- medal Niepodległości – przyznany 16 marca 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
- srebrny krzyż zasługi – nadany 3 sierpnia 1928 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”,
- krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi I stopnia,
- medal pamiątkowy za wojnę 1918–1921,
- medal dziesięciolecia odzyskanej niepodległości,
- odznaka za rany i kontuzje – z trzema gwiazdkami.
Przypisy
- Piotr Bieliński: Zapomniane Życiorysy – ppłk dypl. Franciszek Kubicki. wiadomoscisasiedzkie.pl, 30.09.2014 r. [dostęp 03.12.2016 r.]
- PiotrP. Bieliński, Wielka księga piechoty polskiej 1918–1939. 13 Dywizja Piechoty Legionów, 2017 r.
- Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 22.01.2021 r.]
- Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 22.01.2021 r.]
- Stefan Majchrowski: Za drutami Murnau. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970 r., s. 131.
- M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 2 z 11.11.1936, s. 18.
- M.P. z 1933 r. nr 63, poz. 81.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 13 z 11.11.1933, s. 285.
- M.P. z 1928 r. nr 178, poz. 387.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 8 z 31.03.1930, s. 117.
- Rocznik Oficerski 1932, s. 25.
- Rocznik Oficerski 1932, s. 905.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 93.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 177.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 150.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 352.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 164.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 416.
- Kolekcja, s. 4.
- Kolekcja, s. 2, 4.
- Kolekcja, s. 1.
- Kolekcja, s. 1 foto.
- a b c d Kolekcja, s. 3.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Stefan Halski | Alfons Wnętrzak | Konstanty Eibel | Stanisław Marszałek | Tadeusz Gołąb | Rudolf Tarnawski | Eugeniusz Halski | Karol Kumuniecki | Leonard Rybarski | Józef Ćwiękała | Czesław Śleziak (wojskowy) | Karol Firich | Antoni Studencki | Wilhelm DoboszOceń: Franciszek Kubicki