Czesław Śleziak, urodzony 15 lipca 1906 roku w Żywcu, a zmarły 17 stycznia 1972 roku w Katowicach, był uznawanym polskim wojskowym. Jako podpułkownik zyskał szereg zaszczytów podczas swojej kariery wojskowej.
Pełnił funkcję zastępcy dowódcy pułku w 5 Kresowej Dywizji Piechoty, instytucji, która odegrała istotną rolę w działaniach militarnych podczas II wojny światowej.
Czesław Śleziak brał aktywny udział w wielu kluczowych bitwach, w tym w walkach o Narwik, Monte Cassino oraz Ankonę, co potwierdza jego znaczenie w historii polskiego wojska.
Życiorys
Urodzony w 1905 roku, Czesław Śleziak był postacią, której życiorys jest pełen niezwykłych osiągnięć i osobistych trudności. Po ukończeniu gimnazjum w Żywcu w 1923 roku, zdecydował się kontynuować swoją edukację, kończąc Seminarium Nauczycielskie w Białej Krakowskiej w 1927 roku.
Rok 1927 był dla niego przełomowy, ponieważ został powołany do wojska, gdzie rozpoczął służbę w Szkole Podchorążych w Ostrowi Mazowieckiej. Po ukończeniu szkolenia stał się zawodowym oficerem, a przez następne dziewięć lat był przydzielony do 11 pułku piechoty w Tarnowskich Górach.
W trakcie kampanii wrześniowej doszło do dramatycznych wydarzeń, gdy Śleziak został ciężko ranny. Jednak, nie poddał się, potrafił dotrzeć do Francji, gdzie w nowo tworzącej się Armii Polskiej uzyskał stopień kapitana w Brygadzie Strzelców Podhalańskich. Jako dowódca kompanii brał udział w bitwie o Narwik.
Po klęsce Francji przetransportował się na Wyspy Brytyjskie, gdzie do 1942 roku uczestniczył w intensywnym szkoleniu polskich oddziałów na terenie Szkocji. Również w 1942 roku, został wysłany na Bliski Wschód, gdzie miał za zadanie szkolić i formować II Korpus.
Awansował na dowódcę dywizjonu dział samobieżnych w 2 Brygadzie Pancernej. Śleziak i jego dywizjon walczyli w kluczowych bitwach, takich jak Bitwa o Monte Cassino w ramach 5 Kresowej Dywizji Piechoty. Jego szlak bojowy obejmował również starcia pod Piedimonte, Musone, Ankoną, a także forsowanie Linii Gotów, kończąc się zdobyciem Bolonii w kwietniu 1945 roku.
Po zakończeniu działań wojennych, przez kilka lat mieszkał w Szwajcarii, gdzie zdobył wykształcenie w branży hotelarskiej. Następnie przeniósł się do Londynu, gdzie otworzył własny hotel. W późniejszych latach życia często odwiedzał Polskę, w tym Krynicy, gdzie korzystał z kuracji zdrowotnych. Ostatecznie zmarł w klinice w Katowicach i został pochowany w Żywcu.
Odznaczenia
W dorobku Czesława Śleziaka znajduje się wiele szanowanych odznaczeń, które świadczą o jego odwadze i poświęceniu w służbie wojskowej.
- Krzyż Virtuti Militari IV klasy,
- Krzyż Virtuti Militari V klasy,
- Krzyż Walecznych (otrzymany trzykrotnie),
- Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami,
- Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino,
- Croix de Guerre (przyznany we Francji),
- Srebrna Gwiazda (otrzymana w Stanach Zjednoczonych).
Przypisy
- a b c d e f g h i j k l m n o p q Słownik biograficzny Żywiecczyzny 1995, s. 211.
- a b c d e f g h i Słownik biograficzny Żywiecczyzny 1995, s. 210.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Franciszek Kubicki | Stefan Halski | Alfons Wnętrzak | Konstanty Eibel | Stanisław Marszałek | Tadeusz Gołąb | Rudolf Tarnawski | Eugeniusz Halski | Karol Kumuniecki | Leonard Rybarski | Karol Firich | Antoni Studencki | Wilhelm Dobosz | Józef ĆwiękałaOceń: Czesław Śleziak (wojskowy)