Wilhelm Dobosz

---

Życiorys

Wilhelm Dobosz przyszedł na świat w Żywcu, w rodzinie związanej z rzemiosłem i rolnictwem. Po ukończeniu powszechnej szkoły ludowej w 1905 roku, kontynuował edukację w szkole realnej w swoim rodzinnym mieście. W 1912 roku, po zdobyciu matury, zdecydował się na studia na Politechnice Lwowskiej.

W lipcu 1914 roku Dobosz przyłączył się do 1 pułku Artylerii Fortecznej w Krakowie, gdzie został przydzielony do Szkoły Oficerów Rezerwy. Po pomyślnym zakończeniu kursu uzyskał stopień podporucznika i uczestniczył w walkach na froncie bałkańskim oraz włoskim. W 1918 roku awansował do rangi porucznika, biorąc udział w rozbrajaniu Austriaków w Krakowie. W nowo formującym się Wojsku Polskim podjęto wysiłki, aby przydzielić mu rolę w organizacji artylerii. Następnie Dobosz został wysłany na Śląsk, gdzie wspierał wojska generała Hallera.

Podczas konfliktu polsko-bolszewickiego także odegrał istotną rolę. W 1920 roku oficjalnie przyjął stałe zatrudnienie w Wojsku Polskim, a w 1921 roku został zweryfikowany jako kapitan. Służył jako dowódca baterii w 1 pułku artylerii ciężkiej do 1938 roku, kiedy to przez jakiś czas sprawował funkcję dowódcy pułku. W trakcie przewrotu majowego opowiedział się po stronie osób sprzeciwiających się Piłsudskiemu, co negatywnie wpłynęło na jego karierę wojskową i spowolniło awans. Stopień majora uzyskał w 1930 roku, a podpułkownika w 1938 roku, kiedy to ostatecznie przeszedł w stan spoczynku.

W sierpniu 1939 roku zgłosił chęć do służby, jednak nie otrzymał odpowiedniego przydziału. W trakcie okupacji pracował w fabryce papieru „Solali” w Żywcu. Jako były żołnierz, był pod ciągłym nadzorem gestapo, co objawiało się regularnymi wezwaniami na przesłuchania. W ramach akcji Saybuschaktion, został pozbawiony swojego domu w Żywcu. Mimo to, udało mu się utrzymywać kontakty z lokalnymi strukturami ZWZ-AK.

Jak podają autorzy Słownika Biograficznego Żywiecczyzny, gdy wojska niemieckie wycofywały się z Żywca, Wilhelm Dobosz dowiedział się od Władysława Podkulskiego, który służył w Armii Krajowej, o zaminowaniu centrum miasta przez saperów. Dobosz i Podkulski podjęli decyzję o przecięciu przewodów minerskich, aby zapobiec detonacji, która mogłaby zniszczyć historyczne centrum Żywca.

Po zakończeniu wojny, Dobosz był jednym z założycieli żywieckiej Spółdzielni Rolniczo-Handlowej „SCh”. Dowodził także pierwszym transportem osadników na tzw. „Ziemie Odzyskane”. Zmarł 26 grudnia 1969 roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Przemienienia Pańskiego w Żywcu.

Odznaczenia

Wilhelm Dobosz został uhonorowany wieloma odznaczeniami, które odzwierciedlają jego wkład w działania na rzecz kraju. Wśród tych wyróżnień należy wymienić:

• medal „Polska swemu Obrońcy” 1918-1921,
• medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• brązowa odznaka „Za Zasługi dla Spółdzielczości”.

---

Oceń: Wilhelm Dobosz

---