Kościół Świętego Krzyża w Żywcu

Historia świątyni sięga początków XV wieku, a w lokalnej tradycji jest znana również jako kościół Trzech Krzyży. W swoim początkowym kształcie wzniesiono go w stylu gotyckim, a następnie wzbogacono o barokowe detale. Ważnym momentem w rozwoju kościoła było powiększenie prezbiterium w 1690 roku, kiedy to z inicjatywy księdza Wojciecha Symeliusza, proboszcza i dziekana żywieckiego, dobudowano okrągłą absydę.

W biegu lat kościół przeszedł wiele zmian. W 1878 roku powstała kaplica ogrójca, a później, w 1910 roku, zrealizowano budowę wieży. Wnętrze kościoła charakteryzuje się sklepieniami kolebkowymi, a spadzisty dach pokryty jest gontem, co nadaje mu unikalnego charakteru. W ołtarzu głównym znajduje się wczesnobarokowy drewniany krucyfiks, natomiast po jego bokach umieszczono posągi Matki Boskiej, św. Jana Ewangelisty oraz św. Marii Magdaleny.

Warto zaznaczyć, że kościół ten kryje w sobie także kilka ołtarzy bocznych, które dopełniają jego wyjątkową atmosferę. Z zewnątrz, przy absydzie, można podziwiać Kalwarię z barokowymi rzeźbami Ukrzyżowanego Chrystusa oraz łotrami, wykonanymi z drewna i polichromowanymi.

Nieopodal kościoła znajdował się niegdyś cmentarz, na którym pochowani zostali ludzie skazani przez sąd miejski na karę śmierci. W miejscu ich grobów postawiono kamienne krzyże, z których do dzisiaj przetrwał tylko jeden. Kościół Świętego Krzyża w Żywcu stanowi zatem nie tylko miejsce kultu, ale także ważny element lokalnej historii.