Stanisław Szerszeń


Stanisław Szerszeń urodził się 13 grudnia 1899 roku w Żywcu, a zmarł 10 maja 1975 roku. Był to polski inżynier o znaczących dokonaniach oraz wykładowca akademicki. Jego kariera zawodowa obejmowała również działalność polityczną, bowiem był posłem na Sejm PRLI kadencji w latach 1952–1956.

Szerszeń pełnił także funkcję prorektora Politechniki Śląskiej w latach 1949–1958, co potwierdza jego istotny wkład w rozwój wyższej edukacji technicznej w Polsce.

Życiorys

Stanisław Szerszeń to postać, której życie naznaczone było odznakami wdzięku oraz osiągnięć w wielu dziedzinach. Ukończył edukację średnią w Żywcu w 1917 roku, uzyskując świadectwo dojrzałości z wyróżnieniem. Od 7 kwietnia 1920 roku do 10 stycznia 1921 roku miał zaszczyt być uczniem 29. klasy „Zjednoczona polsko-białoruska” w Szkole Podchorążych Piechoty.

8 stycznia 1924 roku uzyskał awans na stopień podporucznika, z datą starszeństwa sięgającą 1 stycznia 1921 i plasując się na 18. pozycji w korpusie oficerów rezerwy piechoty. W danym momencie znajdował się w rezerwie 7 Pułku Piechoty Legionów w Chełmie. W roku 1934 jako oficer pospolitego ruszenia był zarejestrowany w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto, z przydziałem do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VI. Został wówczas uznany za „przewidzianego do użycia w czasie wojny”.

Stanisław, po kilku latach edukacji na Politechnice Lwowskiej, gdzie w 1921 roku ukończył studia, rozpoczął swoją karierę akademicką na tej samej uczelni. Zajmował tam różnorodne stanowiska, w tym asystenta, adiunkta, wykładowcy, oraz docenta. Ponadto był aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie, a także angażował się w lwowską spółkę budowlaną oraz pracował w magistracie. W okresie II wojny światowej kontynuował nauczanie na Politechnice, równocześnie zajmując się regulacją rzeki Białej w Grzybowie, co świadczy o jego zaangażowaniu zarówno w edukację, jak i praktyczne działania inżynieryjne.

Po wojnie, w wyniku przymusowych wysiedleń oraz włączeniu Małopolski Wschodniej do Ukraińskiej SRR, osiedlił się w Nowym Sączu, gdzie objął stanowisko kierownika Biura Odbudowy Miasta. Następnie przeniósł się na Górny Śląsk, by pracować jako kierownik fabryki lekkich betonów w Bytomiu. Wkrótce powrócił do swojej pasji naukowej, obejmując kierownictwo Katedry na Politechnice Śląskiej, a także pełnił funkcję prorektora w latach 1949–1958. Równocześnie, w latach 1949-1956, zarządzał Gliwickim Oddziałem Biura Projektów Architektury i Budownictwa.

W 1952 roku zdobył mandat posła na Sejm I kadencji, gdzie reprezentował okręg Gliwice, a także był wiceprzewodniczącym Komisji Komunikacji i Łączności. Po zakończeniu pracy parlamentarnej, Stanisław zajmował się kierowaniem Katedrą Geometrii Wykreślnej na Politechnice w Krakowie, gdzie sprawował również funkcję dziekana Wydziału Budownictwa Wodnego przez cztery kadencje.

W swoim dorobku posiadał liczne publikacje naukowe oraz podręczniki dotyczące geometrii wykreślnej. Jego osiągnięcia zostały docenione poprzez odznaczenia, w tym Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi, który otrzymał dwukrotnie, pierwszy raz w 1937 roku.

Wybrane publikacje

Stanisław Szerszeń, jako wybitny autor, stworzył wiele cennych publikacji, które przyczyniły się do rozwoju wiedzy w swojej dziedzinie. Oto niektóre z jego znaczących prac:

  • Nauka o rzutach, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978 (podręcznik akademicki, wyd. 11),
  • Geometryczna koncepcja prefabrykatów budowlanych typu S, Politechnika Krakowska, 1961.

Przypisy

  1. Stanisław Szerszeń [online], www.polsl.pl [dostęp 11.04.2016 r.]
  2. Odznaczenia w dniu Święta Niepodległości. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 258 z 13.11.1937 r.
  3. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411.
  4. Czasopismo Techniczne. R. 54, 10.08.1936 r. Nr 15 s. 266
  5. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 265, 962.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 588.
  7. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 145.
  8. Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 453.

Oceń: Stanisław Szerszeń

Średnia ocena:4.87 Liczba ocen:15