Maciej Gdula

---

Życiorys

Maciej Gdula jest osobą o bogatym życiorysie, będącym wynikiem wielu lat edukacji i zaangażowania w życie społeczne. Jest synemAndrzeja Gduli oraz praprawnukiem Antoniego Korygi.

W 2001 roku zakończył swoją edukację, uzyskując dyplom socjologa na Uniwersytecie Warszawskim. W 2006 roku, dzięki rozprawie doktorskiej pod kierunkiem Aleksandry Jasińskiej-Kani, zatytułowanej „Utopia, kontrakt i natura. Dyskursy o miłości w kulturze eksperckiej”, obronił doktorat w obszarze nauk humanistycznych z socjologii, specjalizując się w socjologii wiedzy. W 2016 roku, na podstawie dorobku naukowego oraz monografii „Uspołecznienie i kompozycja. Dwie tradycje myśli społecznej a współczesne teorie krytyczne”, zdobył stopień doktora habilitowanego w dyscyplinie socjologii. Obecnie pracuje jako adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, koncentrując się na teorii społecznej i politycznej.

Maciej Gdula jest także publicystą związanym z „Krytyką Polityczną”, a przez pewien czas był członkiem Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego. W latach 2005–2010 piastował funkcję w zarządzie tego stowarzyszenia, a od 2010 do 2015 był członkiem komisji rewizyjnej. Jako komentator, pojawia się w Poranku radia Tok FM.

W 2017 roku pełnił rolę koordynatora głośnego badania terenowego w jednym z powiatów Mazowsza. Jego opracowany raport zatytułowany „Dobra zmiana w Miastku. Neoautorytaryzm w polskiej polityce z perspektywy małego miasta” uzyskał uznanie za rzetelną diagnozę przyczyn zwycięstwa Prawa i Sprawiedliwości w wyborach parlamentarnych w 2015 roku.

W 2019 roku został ekspertem partii Wiosna, a nawet liderem jej listy do Parlamentu Europejskiego w okręgu nr 10, obejmującym województwa małopolskie i świętokrzyskie, chociaż nie udało mu się zdobyć mandatu (głosowało na niego 38 534 osoby). W tym samym roku wystartował do Sejmu z listy SLD w okręgu krakowskim, uzyskując mandat posła na Sejm IX kadencji (dostał 35 279 głosów). W parlamencie angażował się w prace Komisji Spraw Zagranicznych oraz Komisji do Spraw Służb Specjalnych. W czerwcu 2021 roku, po rozwiązaniu partii Wiosna, dołączył do Nowej Lewicy. Jednak w wyborach 2023 nie udało mu się odzyskać mandatu poselskiego.

W grudniu 2023 roku został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji i Nauki, a następnie w styczniu 2024 roku objął to samo stanowisko w nowym Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W kwietniu 2024 roku ubiegał się o mandatu w Sejmiku Województwa Małopolskiego z listy KKW Lewica, otrzymując 3954 głosy, co jednak nie zapewniło mu miejsca w radzie sejmiku.

Wyniki wyborcze

Wyniki wyborcze Macieja Gduli są kompleksowym przeglądem jego osiągnięć w różnych elekcjach. Poniżej przedstawiamy szczegółowe dane dotyczące jego udziału w wyborach, które mogą być pomocne w analizie jego kariery politycznej oraz wsparcia społecznego.

Rok wyborów	Nazwa komitetu		Rodzaj organu	Numer okręgu	Uzyskany wynik
2019	_	Wiosna Roberta Biedronia	Parlament Europejski IX kadencji	nr 10	38 534 (2,21%)
2019	_	Sojusz Lewicy Demokratycznej	Sejm IX kadencji	nr 13	35 279 (5,43%)
2023	_	Nowa Lewica	Sejm X kadencji	nr 13	16 308 (2,15%)
2024	_	KKW Lewica	Sejmik Województwa Małopolskiego VII kadencji	nr 3	3 954 (1,34%)

Publikacje

Maciej Gdula jest autorem wielu istotnych publikacji, które przyczyniają się do badań nad różnymi aspektami życia społecznego, politycznego i kulturowego w Polsce.

• Trzy dyskursy miłosne (2009),
• Style życia i porządek klasowy w Polsce (red. nauk. wspólnie z Przemysławem Sadurą, 2012),
• Oprogramowanie rzeczywistości społecznej (red. wspólnie z Lechem Nijakowskim, 2014),
• Dobra zmiana w Miastku. Neoautorytaryzm w polskiej polityce z perspektywy małego miasta (wspólnie z Katarzyną Dębską i Kamilem Trepką, 2017),
• Nowy autorytaryzm (2018).

Wszystkie te prace naświetlają różnorodne kwestie dotyczące dynamiki społecznej w kraju, odkrywając różnorodne konteksty i perspektywy w obszarze współczesnej Polski.

---

Oceń: Maciej Gdula

---