Kościół Wolnych Chrześcijan w Żywcu jest miejscem, które zasługuje na szczególną uwagę. Ten zbór, będący częścią szerszej wspólnoty wyznaniowej, stanowi znaczący punkt dla lokalnych wiernych.
Znajdując się w malowniczym Żywcu, zbór ten pełni rolę nie tylko religijną, ale także społeczną, gromadząc ludzi chętnych do praktykowania i rozwijania swojej wiary.
Historia
Działalność braci plymuckich w Żywcu oraz w okolicznych miejscowościach zainaugurowano w 1934 roku. Początkowo funkcjonowały one jako luźne grupy, które miały miejsce spotkań w prywatnych domach. W pierwszych latach nabożeństwa organizowano w Sporyszu oraz Pietrzykowicach, a następnie przeniesiono je do Zarzecza.
W trudnych czasach niemieckiej okupacji podczas II wojny światowej, z uwagi na przynależność wyznaniową, siedmiu członków zboru z Pietrzykowic trafiło do obozów koncentracyjnych, z czego czterech z nich nie przeżyło.
Po wojnie spotkania odbywały się w Pietrzykowicach, a później przeniesiono je na Podlesie. Na baraku należącym do Franciszka Kozła z Zarzecza urządzono kaplicę.
W kontekście budowy zapory w Tresnej, która doprowadziła do utworzenia Jeziora Żywieckiego, część terenu Zarzecza, na którym mieściła się kaplica, została przeznaczona do zalania. W związku z tym, w 1962 roku zrzeszenie rozpoczęło budowę nowej kaplicy przy ul. Wesołej 19 w Żywcu, pozostając pod przewodnictwem Franciszka Kozła.
Budowa nowej siedziby zborowej, obejmującej kaplicę i dodatkowe pomieszczenia, była prowadzona wyłącznie przez członków społeczności Wolnych Chrześcijan. Warto podkreślić, że ponad 80% kosztów budowy pokryto z własnych zasobów zborowników, a resztę uzyskano z darowizn krajowych i pomocy od Polskiej Rady Ekumenicznej. Na parterze umiejscowiono kaplicę, która mogła pomieścić około 200 osób, natomiast na piętrze znajdowały się trzy przestronne pokoje, kuchnia oraz pomieszczenia sanitarno-gospodarcze.
Uroczystość otwarcia wspomnianego obiektu miała miejsce 27 czerwca 1965 roku. Wzięło w niej udział ponad 400 osób z lokalnej wspólnoty oraz innych zborów z całego kraju. Nabożeństwo prowadził Franciszek Kozioł, a głos zabrali zaproszeni goście, w tym Józef Mrózek senior. W trakcie popołudniowego nabożeństwa, które połączone było z ceremonią ślubną, przewodniczył Józef Mrózek junior, a występy chóru zborowego z Pszczyny-Piasku oraz połączonych chórów Żywca i Bielska-Białej uświetniły wydarzenie.
19 lutego 1978 roku zbór pełnił rolę gospodarza podczas zjazdu ogólnego zborów z kilku województw, takich jak bielskie, częstochowskie, katowickie, krakowskie i nowosądeckie. Podczas tego wydarzenia odbyły się dwa nabożeństwa, w których uczestniczyli miejscowi bracia: Franciszek Kozioł oraz Władysław Adamczyk, a także zaproszeni goście.
Na początku lat 80. XX wieku liczba członków zboru Wolnych Chrześcijan w Żywcu przekraczała 100. W obliczu rosnącej liczby wiernych, zapadła decyzja o budowie nowej kaplicy przy Alei Legionów, gdzie przeniesiono siedzibę wspólnoty.
Przypisy
- a b c d e Zbór Kościoła Wolnych Chrześcijan w Żywcu - Historia Zboru Wolnych Chrześcijan
- Kronika. „Chrześcijanin”. 6, s. 23, 30.06.1978 r. Zjednoczony Kościół Ewangeliczny.
- Wykaz zborów Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego. „Chrześcijanin”. 7-8, s. 40, 01.07.1977 r. Zjednoczony Kościół Ewangeliczny.
- Poświęcenie Domu modlitwy w Żywcu. „Chrześcijanin”. 9, s. 13-14, 01.09.1965 r. Zjednoczony Kościół Ewangeliczny.
- Kronika. „Chrześcijanin”. 9-10, s. 22, 01.09.1962 r. Zjednoczony Kościół Ewangeliczny.
- Józef Mrózek, Edward Czajko, Mieczysław Kwiecień, Bolesław Winnik: Kalendarz Jubileuszowy 1963. Warszawa: Zjednoczony Kościół Ewangeliczny, 1962, s. 143.
Pozostałe obiekty w kategorii "Zbory":
Zbór Kościoła Zielonoświątkowego w Żywcu | Zbór Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan w Żywcu | Zbór Kościoła Zielonoświątkowego „Kościół w Drodze” w Żywcu | Parafia Miłosierdzia Bożego w Żywcu | Parafia Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Żywcu | Zbór Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w ŻywcuOceń: Zbór Kościoła Wolnych Chrześcijan w Żywcu